#7: Vakantie!

Hallo allemaal!

Afgelopen week hadden ook wij herfstvakantie, met de temperatuur van hier wel de warmste die we ooit gehad hebben. 16 oktober kwamen twee docenten en vier studenten uit onze klas aan in Gambia. Afgelopen zaterdag hebben we hen bezocht in het hotel waar ze verblijven. Het was erg leuk om ze weer te zien en alle verhalen te kunnen vertellen. We hebben heerlijk kunnen zwemmen bij het hotel en eindelijk weer eens onder een douche gestaan met een harde straal. Aan het einde van de dag hebben we een cocktail gedronken en zijn we met zijn allen uit eten geweest, erg gezellig!

Zondag hebben we met zijn zevenen (vier studenten, Yankuba en wij) een trip gemaakt langs verschillende bezienswaardigheden hier in de buurt. We begonnen bij de crocodile pool waar wij al eens eerder waren geweest. Deze keer vond vooral Lotte het niet zo leuk, want toen de man die daar werkte ons meevroeg beet er één bijna in haar been…Gelukkig heeft ze haar been nog ;). Na de krokodillen gingen we naar de Batik Factory. Hier maken ze met gesmolten kaarsvet kunstwerken op doeken. Als derde stop zijn we naar de Lamin Lodge geweest. Een plek aan het water waar oesters en kokkels worden gevangen en waar vogelliefhebbers in de ochtend een safari over het water kunnen maken om vogels te spotten. Na een korte uitleg over het vangen van de oesters en kokkels hebben we een boottocht door de mangrove gemaakt. Het was een heel klein en gammel bootje, een kalabas. Op het water was het erg rustig en mooi. Helaas hebben we geen apen of andere dieren tussen de mangrove gezien. Na een snelle stop op een markt waar handgemaakte houten voorwerpen worden verkocht rijden we door naar Paradise Beach. De plek maakt zijn naam helemaal waar; wat een plaatje! We eten op het strand onze lunch en duiken daarna de zee in. We hebben nog nooit in zo’n warme zee gezwommen. Het is bijna niet verkoelend maar wel heerlijk om in de zee te zwemmen! Als laatste stop gaan we naar de plek waar de vissersboten aanmeren op het strand en de vis verkocht wordt. Een mooie en erg drukke plek met overal waar je kijkt vis.
Als we weer thuis zijn gaan we samen naar Sankung en zijn vrouw Oumie en de kinderen. De moeder van Lotte had cadeautjes meegegeven aan de studenten voor hen en deze hebben we gegeven. Hier waren ze ontzettend blij mee!

Maandagavond komen we erachter dat de leiding onder de gootsteen in ons huisje lekt.. We vragen of er iemand van de technische dienst kan komen kijken, maar wanneer deze komt blijkt het benodigde materiaal niet aanwezig en moeten we wachten tot de volgende dag. De volgende ochtend wordt er, na een uur wachten, eindelijk op de deur geklopt. Hier in Gambia moeten ze de lekkage blijkbaar met 4 mannen tegelijk maken haha. Maar goed, het is opgelost!

Dinsdag gaan we met de groep studenten naar een health centre in Burfut. Dit health centre ziet er erg mooi en netjes uit en heeft o.a. verloskamers, een laboratorium, tuberculose en HIV kliniek en een behandelruimte. Na een rondleiding gaan we naar Maria Joof. Dit is een vrouw die hier woont en bij haar huis mensen verzorgd die ziek zijn en hier haar eigen verloskamer heeft. Dit werk doet ze allemaal vrijwillig en het geld waar ze o.a. de medicijnen van koopt wordt gesponsord door een Nederlandse vrouw. Erg mooi om te zien hoeveel passie deze vrouw voor haar werk heeft. We drinken hier koffie en thee met stroopwafels! Vol trots laat ze ook nog even haar kleindochter zien die net een paar dagen oud is en in haar eigen verloskamer is geboren, wat een lief kindje!! In de avond krijgen we van Sankung eindelijk onze beloofde Gambiaanse namen. Marieke heet nu Mariama Jaiteh en Lotte Oumie Jaiteh. Mooi he! ;)

Woensdag zijn we met de hele groep vertrokken richting Bansang. Dit is een rit van ongeveer vijf uur en onderweg is veel te zien. Gelukkig is de weg sinds een paar jaar geasfalteerd waardoor we lekker door kunnen rijden. Onderweg zien we zelfs apen! In Kudang maken we een tussenstop bij het health centre van Omar. Deze verpleegkundige heeft al een aantal jaar contact met de docenten die hier nu zijn vanuit Nederland en hij is erg blij ons te zien. We krijgen een rondleiding door zijn health centre en we zien hoe vervallen het er hier aan toe is. Gelukkig kunnen we hem blij maken met 3 dozen vol medicijnen die voor hem gekocht zijn.
Na nog een uurtje rijden komen we aan in Georgetown waar we slapen in de annex lodge. Na een rustige middag en het avondeten bij de lodge hebben we een muzikale avond vol muziek en dans. Ook wij moeten meedansen en het gaat de hele avond door. Na de Afrikaanse liedjes komen de Nederlandse liedjes ook nog aan de beurt.

De volgende dag, Donderdag, gaan we naar het Bansang Hospital. Hier gaan wij over twee weken naartoe om daar nog vijf weken stage te lopen. We hadden beiden verwacht dat dit ziekenhuis minder mooi zou zijn dan hier in Serekunda, maar dit viel ons 300% mee. Het is een super groot en netjes verzorgd ziekenhuis met een school voor verpleegkundigen en verloskundigen met een campus ernaast. Het ziekenhuis bestaat een beetje uit dezelfde afdelingen als het ziekenhuis hier, maar alles is veel groter waardoor er plek is voor meer patiënten. Na een rondleiding door het ziekenhuis, de school en het zien van ons huis (WAT EEN VILLA) rijden we naar Bintou’s Paradise. Een hotel en restaurant aan de Gambia rivier waar we wat drinken. De docenten kennen de mensen hier en we worden er hartelijk ontvangen. In de middag gaan we met het pondje de Gambia rivier over naar Wassu. Hier bekijken we de stone cirkles. Mooi om te zien maar de verhalen van ‘the stone man’ zijn wat wazig, denk toch dat wij daar wat te nuchter voor zijn haha. We leggen allemaal een klein steen op een grote en mogen hierbij een wens doen.
Alweer de, voorlopig, laatste avond hier in het binnenland. We spelen het spel pesten en leren dit ook aan drie mannen die werken bij het hotel. Eentje ervan snapt er niets van, terwijl de andere het juist te goed snapt en steeds vals speelt. Het is een erg gezellige avond en er wordt veel gelachen.

Vrijdagochtend reden we weer terug naar Serekunda waar we nu nog maar 2 weken zijn. De tijd vliegt hier voorbij! Zoals jullie kunnen lezen vermaken we ons hier nog prima en houden we het nog steeds uit met elkaar ;) Hopelijk missen jullie ons nog niet al te veel, en anders… over acht weken zijn we weer in ons koude kikkerlandje!

Liefs, Mariama en Oumie