#9: Bansang!

Hallo allemaal!

We hebben toch internet hier, dus weer een blog om te laten weten hoe het met ons gaat!  Vorige week zaterdag zijn we met Yankuba vertrokken naar Bansang. Het was wel een beetje gek om afscheid te nemen in Serekunda na 8 hele leuke weken daar.
Na 5 uur rijden en 26 politiecontroles komen we aan in Bansang. Bansang ligt in het binnenland van Gambia en is in vergelijking met Serekunda arm en onder ontwikkeld. Hoe verder we deze kant op kwamen, hoe meer zelf gebouwde hutjes er staan en hoe meer je het Afrika ziet zoals op televisie wordt laten zien.
Bij het ziekenhuis worden we gelijk erg vriendelijk ontvangen en maken we kennis met mr. Bojang, Alhagie (student op de school) en Aunty (de kokkin van de school). Iedereen is meteen erg vriendelijk. We worden naar onze kamer gebracht. We slapen op de campus van de school. Deze school is naast het ziekenhuis en is voor verpleegkundigen en verloskundigen. Op de campus slapen ongeveer 150 Gambiaanse studenten. We zitten in een nieuw gebouw dat in de toekomst gebruikt gaat worden als slaapruimte voor de meisjes van de school. Wij zitten hier nu met z’n tweeën in en hebben dus erg veel ruimte. We hebben 1 kamer om in te slapen en 1 kamer als rommelhok. Ook hebben we 2 douches, 2 wc’s en 3 wastafels, wat een luxe! We moeten wel even wennen hier want de omstandigheden zijn anders dan in Serekunda. Het is hier nog warmer en er zijn nog meer muggen. Ook is er hier niet altijd elektriciteit, alleen maar 3 uur in de ochtend en 4 uur in de avond. We moeten dus steeds goed nadenken wanneer we onze spullen opladen, wanneer we water koken en wanneer we gaan douchen. Wel hebben we WiFi, een meevaller! Wel doet deze het alleen wanneer er elektriciteit is dus we zullen niet altijd wat van ons kunnen laten horen. Deze paar dagen hebben we wel de hele dag elektriciteit omdat de president in deze regio is voor een werkbezoek. Zo raar dat het dan ineens wel kan!

Vorige week zondag was de eerste hele dag hier. Het ontbijt halen we bij Aunty, we krijgen tapalapa. Dit is een soort brood dat heel vast en taai is. Ook kunnen we thee halen. We ontbijten elke ochtend buiten en omdat we in een soort bos zitten is het net alsof we op de camping zijn haha. Na het ontbijt lopen we met Alhagie naar de markt van Bansang. We lopen door de hoofdstraat van Bansang die alleen maar bestaat uit rood zand. Er zijn hier erg veel kinderen en continu wordt er toubab naar ons geroepen, we zijn hier opnieuw de enige blanken. Als we weer terug zijn op de campus gaan we bij de ronde bank onder de boom zitten. Dit is een soort ontmoetingsplek waar de studenten komen om te praten en gezellig bij elkaar te zitten. Om 14.00 uur is iedere dag de lunch klaar. We moeten onze bakken naar de keuken brengen waar ze worden gevuld. Dit is iedere dag rijst met een verschillende saus. Vaak zit er ook vis bij. Ook ’s avonds krijgen we iedere dag een maaltijd. Rond 19.30 uur krijgen we tapalapa met verschillende gerechten als een bonenschotel, sardientjes, gekookte aardappels (!!), gebakken aardappels, aardappelpuree of spaghetti. Tot nu toe zat er nog niets bij wat we niet lekker vonden gelukkig, wel is het elke dag heeeel veel en krijgen we het nooit op haha.

Op maandag begint onze stageweek. We lopen stage op de kinderafdeling. Dit is hier een erg grote afdeling die is onderverdeeld in chirurgie, interne afdeling, IC, neonatologie en ondervoeding. De werksfeer is hier heel anders dan dat we gezien hebben in Serekunda. Bijna iedereen is er op tijd en er wordt meer gewerkt. Er zijn veel studenten op de afdeling die allemaal erg geïnteresseerd zijn in ons en waar we ook mee kunnen ouwehoeren. Ook kun je gelijk merken dat ze het hier gewend zijn om met studenten te werken want we kunnen erg veel doen. Zo hebben we al infusen geprikt, een sonde ingebracht, medicatie gegeven, wonden verzorgd en de kinderen op de afdeling ondervoeding te eten gegeven. Het is maar goed dat wij weten hoe die voeding klaar gemaakt moet worden, want op donderdag kwamen ze er om 14.00 uur achter dat deze kinderen nog geen eten hadden gehad en was er niemand die wist hoe dit moest… Je zou toch niet bedenken dat ze juist deze kinderen vergeten eten te geven.
Op de afdeling zien we op dit moment heel veel kinderen met malaria. In deze tijd van het jaar, het regenseizoen, komt dit veel voor. Kinderen kunnen hier echt heel ziek van zijn en sommigen zijn zelfs buiten bewustzijn. Gelukkig zien we ook veel kinderen opknappen en naar huis gaan met behandeling.
Ook in dit ziekenhuis zien we dat er ontzettend weinig spullen zijn, nog minder dan in Serekunda. Er is vaak geen voorraad van de benodigde spullen waardoor er veel geïmproviseerd moet worden. Ook zien we hier dat veel medicatie niet op voorraad is of dat mensen dit zelf moeten gaan kopen in de apotheek in de stad.

De dagen vliegen hier steeds voorbij en elke middag is er wel weer wat anders te doen. We krijgen hier veel aanspraak en we zijn echt ‘one of the guys’ hier. Elke keer komen er wel weer wat bij ons zitten en het is altijd erg gezellig. We hebben maar wel gezegd dat we beide al een vriendje hebben in Nederland haha. We kaarten veel, luisteren muziek, praten over de verschillen tussen Nederland en Gambia en hebben vooral ook veel lol.
Op dinsdag gaan we aan het einde van de middag een stuk lopen met 3 studenten van hier. We beklimmen een heuvel en hebben hier een mooi uitzicht over Banjul. Ook gisteren hebben we een heuvel beklommen, deze was erg steil en het was best eng om naar boven te gaan haha. We zetten ons leven hiervoor op het spel maar het uitzicht was mooi en we hebben hier mooie foto’s kunnen maken.

Gisteren waren we hier alweer 2 maanden en over 5 weken zitten we alweer thuis. De tijd gaat hier zo snel! Zoals jullie lezen vermaken we ons hier nog wel even en we hopen dat we in de komende weken nog veel leuke, mooie en bijzondere dingen gaan meemaken!

Liefs, Marieke en Lotte