#11: HET ZIT EROP!

Hallo allemaal!

Dat was het dan, ons avontuur zit erop. Tijd voor onze allerlaatste blog!

Onze laatste twee weken hebben we stage gelopen op de kraamafdeling. Dit is een erg grote afdeling waar veel vrouwen uit de buurt komen om te bevallen. We hebben hier dan ook erg veel gezien en meegemaakt. Zo mochten we weer bij heel wat bevallingen zijn, dit blijft toch erg bijzonder om mee te maken. Ook mochten we weer meekijken bij een operatie. Dit keer een baarmoederverwijdering, erg interessant om te zien. Maar ook hier verbaasden we ons weer over de manier van werken. Iedereen loopt rustig een paar keer in en uit de operatiekamer, er wordt getelefoneerd en er stond zelfs muziek op.
Het gebrek aan kennis bij sommige patiënten werd hier soms ook erg duidelijk. We hebben meerdere keren meegemaakt dat vrouwen na hun bevalling niet gehecht wilden worden of dat vrouwen naar de afdeling kwamen omdat hun abortus niet compleet was. Deze mensen hadden bij zichzelf abortus gepleegd, maar dit lukte vaak niet.
We keken er ook wel erg van op toen er een vrouw werd binnengebracht met haar baby al tussen haar benen. Deze vrouw was thuis al bevallen maar de baby zat nog aan de navelstreng en de placenta kwam niet. Gelukkig is alles goed afgelopen en is de baby gezond ter wereld gekomen. De verloskundigen vertelden later dat deze vrouw thuis wilde bevallen omdat ze geen man had. Dit is in Gambia natuurlijk niet helemaal zoals het hoort..

Alle collega’s op de afdeling waren ook erg lief en geïnteresseerd in ons. Ze hadden erg veel vertrouwen in ons, er is ons zelfs meerdere keren gevraagd om zelf een bevalling te leiden. Dit aanbod hebben we toch maar afgeslagen.

Buiten onze stage uren gingen we ook veel om met alle andere studenten. Zo was er elke avond volleybal. Beetje jammer dat Lotte zich al na de eerste wedstrijd blesseerde waardoor ze de rest van de week niet meer mee kon doen. Marieke stond dus helemaal alleen in het veld met allemaal jongens.
Ook hielpen we vaak de kokkin met het koken van het avondeten. Als lunch kregen we elke dag rijst en op z’n Gambiaans hebben we dit 1 keer met onze handen gegeten. Wat een geknoei haha. De volgende keer hebben we toch maar weer de lepel erbij gepakt.

Vrijdag 11 december was onze laatste stagedag. We hadden van een klasgenootje een aantal babymutsjes meegekregen om uit te delen. Hier was iedereen erg blij mee. Sommige mutsjes waren alleen wel erg groot voor de kleine pasgeboren baby’s haha.
We voelden ons deze laatste dagen sowieso net sinterklaas (maken we het toch nog een beetje mee!). Alle spullen die wij niet meer gebruikten, gaven we weg aan iedereen die ze maar wilde hebben. Bijzonder om te zien hoe deze mensen zo blij kunnen zijn met iets wat voor ons nauwelijks waarde heeft.

Zaterdag 12 december werden we weer door Yankuba opgehaald. Hij bracht ons weer naar ‘de bewoonde wereld’. We moesten hier weer helemaal omschakelen. Na 13 weken waren we niet meer gewend aan al die luxe. We hebben hier nog een paar dagen genoten van de zon, het zwembad, het strand en het lekkere eten. De mannen hier doen alsof ze nog nooit 2 blonde meisjes hebben gezien en echt overal worden we aangesproken en nageroepen. Wat dat betreft is het prima om nu naar huis te gaan haha.

Nu is het dan écht tijd om naar huis te gaan. Ons avontuur is voorbij. Voor ons voelt dit wel een beetje dubbel. We hadden het hier nog wel een paar weken uit kunnen houden, maar toch missen we iedereen wel en vinden we het fijn om naar huis te gaan. We willen jullie allemaal dan ook heel erg bedanken voor alle lieve berichtjes die we hebben ontvangen!

Liefs van Lotte & Marieke